Projekty

PARK
Koncepcję przestrzeni parkowej oparto na generalnym założeniu zachowania i wyeksponowania istniejących reliktów fortu oraz istniejącej roślinności uzupełniając obszar o nowe atrakcje.

OGRODY TEMATYCZNE
Park podzielona na 4 ogrody tematyczne: ogród wody, wiatru, ognia i ziemi. Ogród wody - w centralnej części zbiornik wody, otaczający istniejący budynek pawilonu, będący częścią systemu retencji wód deszczowych oraz enklawę bioróżnorodności. Ogród wiatru - w przewarzającej części porośnięty wysokimi trawami, falującymi na wietrze. Dodatkową atrakcją w tej części parku będą rzeźby wiatrowe oraz instrumenty, dzwonki wydające dźwięki dzięki ruchowi powietrza. Ogród ognia - będzie stanowił otoczenie dla pawilonu ognia z ekspozycją militarną. Ogród ziemi – o charakterze leśnym i naturalnym.

DACHY ZIELONE
Na dachu budynku projektuje się nasadzenia inspirowane i wzorowane na murawach kserotermicznych i ciepłolubnej roślinności naskalnej, którą można spotkać na wapiennych wzgórzach głównie w zachodniej części Krakowa. Skojarzenia ze Skałkami Twardowskiego lub z Wzgórzem Krakusa jest pożądane. Tego typu nasadzenia doskonale sprawdzą się na dachu budynku, a jednocześnie stworzą siedlisko dla wielu owadów i motyli.

KONTEKST
Od południa - nieokreślona obecność fortu wyznacza domyślną granicę, stąd już tylko wał przeciwpowodziowy dzieli teren od Wisły. Od północy - przydrożna, cenna brzoza i planowany dojazd. Dalej współczesna zabudowa mieszkalna. Przyszła droga prowadzi do planowanej Akademii Muzycznej, która wyznacza granicę od wschodu. Pozostaje strona zachodnia, która połączy nowy gmach z miastem i wyznaczy wejście i „twarz” nowej Filharmonii.

FORT GRZEGÓRZECKI
Widocznych reliktów zachowało się niewiele. Tym bardziej znaczenie ma każdy ślad. Wciąż nie zbadano, co kryje się w ziemi. Teren porasta mnóstwo drzew. Chcąc chronić cenny krajobraz ingerencję ograniczyliśmy do minimum.

URBANISTYKA
Przyjęliśmy najbardziej prawdopodobny obrys fortu. Planowany układ alejek będzie równoległy do fortu tworząc strefę, w której swobodnie można odkrywać kolejne fragmenty fortyfikacji, stopniowo przywracać intrygujący świat z przeszłości. Wykorzystując pozostałości umocnień na całym obszarze powstaje unikalny, nie do końca zdefiniowany park atrakcji.

GMACH
Przy rondzie powstanie strefa podjazdu i wejścia. Wyniesiony ponad teren plac, dostępny głównie dla pieszych poprzez paradne schody i wygodne pochylnie daje zarówno komfort dojścia jak i podjazdu pod wejście główne. Niezwykłym dopełnieniem funkcji i formy gmachu jest ogólnodostępny, porośnięty bujną roślinnością dach, na który prowadzą schody, windy i zlokalizowana nad salą recitalową pochylnia, która otacza pogrążony w dachu zielony labirynt.

SKOJARZENIA I SYMBOLE
Skałki Twardowskiego - charakterystyczny dla Krakowa fenomen, stał się impulsem do poszukiwania w projekcie lokalnych odniesień, które podkreślą i wyrażą specyfikę i ducha nowego miejsca. „Wapienna” tektonika bryły i nawiązujący do skał horyzontalny język elewacji, światłocień i kolor, wreszcie porastająca dach, uskoki i szczeliny roślinność mają przywodzić skojarzenia.
Wejście uformowano na kształt portyku. W nieregularnej bryle tak klasyczny motyw jest próbą kontynuacji bogatej tradycji budowania publicznych gmachów.
Park i gmach są silnie osadzone w naturze i związane z kulturowym krajobrazem, razem tworzą magnetyzm miejsca - współczesną Arkadię, jednak mocno zakorzenioną w tradycji i lokalnym kontekście.

WNĘTRZE
Pierwszą, witającą przestrzenią jest dwukondygnacyjny westybul. To strefa kas, szatni, sklepu z pamiątkami a przede wszystkim spotkań i oczekiwania publiczności przybyłej na koncert. Stąd można dostać się niezależną klatką schodową lub windą na taras widokowy i do restauracji zlokalizowanej na najwyższej kondygnacji. Centralnym miejscem gmachu jest wielokondygnacyjne foyer, które umożliwia wygodne i logiczne poruszanie się po wszystkich, ogólnodostępnych strefach budynku, korzystanie z sal tematycznych, barów i toalet, a przede wszystkim dotarcie na dowolny poziom do każdej z trzech sal koncertowych. Spektakularne schody swym kierunkiem podkreślają „otwarcie” wnętrza na park i fort. Atrakcyjnym dopełnieniem funkcji gmachu jest ogólnodostępny, porośnięty bujną roślinnością dach, na który prowadzą schody, windy i zlokalizowana nad salą recitalową pochylnia, która otacza pogrążony w dachu labirynt.
Z uwagi na sąsiedztwo Wisły i wysokie wody gruntowe zdecydowano o przyjęciu poziomu estrad wszystkich sal koncertowych na istniejącym terenie. Taka decyzja - aby zmieścić wysokość największej z sal w zapisach planu miejscowego - zdeterminowała strukturę i funkcjonalność gmachu.
W układzie poziomym budynek wyraźnie dzieli się na dwie części: dla publiczności i muzyków. Foyer to część wspólna, która służy wszystkim użytkownikom. Jednak to część muzyczna w pełni oddaje specyfikę miejsca wyrażoną w założeniach do konkursu.
Gmach stanie się siedzibą trzech wybitnych zespołów muzycznych. Ich mecenasami są 2 publiczne podmioty: Samorząd Miasta Kraków i Marszałek Województwa Małopolskiego. Tym samym mamy do czynienia z dwoma obiektami w jednym budynku. Zarówno połączenie jak i podział wynikający z takich założeń jest wyraźnie czytelny w układzie przestrzennym i strukturze gmachu.