Sąd Rejonowy, Rzeszów
Inwestor
Ministerstwo Sprawiedliwości RP
Zespół projektowy
Tomasz Konior
Andrzej Krzysztof Barysz
Andrzej Witkowski
Marek Koryczan
Aleksander Nowacki
Ewa Nowacka
Małgorzata Strańska-Stanek
Wojciech Czapnik
Grzegorz Kasza
Maciej Strączek
Anna Zawiła
Piotr Zowada
Aleksander Zawiślak
Powierzchnia
11 484 m2
Kubatura
67 954 m3
Projekt
2002
Realizacja
2010
Nagrody
- KONKURS REALIZACYJNY
II Nagroda
- KONKURS DOM 2010 O KRYSZTAŁOWĄ CEGŁĘ
Wyróżnienie dla Najlepszej Inwestycji Budowlanej po obu stronach granicy UE
- PLATYNOWE WIERTŁO 2011
Wyróżnienie Srebrnym Wiertłem
w kat. Budownictwo Użyteczności Publicznej
- POLSKI CEMENT W ARCHITEKTURZE
Nominacja do nagrody
Opis
Gmach Sądu Rejonowego to pierwszy budynek nowego centrum administracyjno-prawnego Rzeszowa. Na wschodnich obrzeżach miasta między ulicami Kustronia, Rejtana a Dołową, zaplanowano siedziby rozproszonych dotąd sądów, komendę miejską policji, główne archiwum i wydział prawa uczelni wyższej. Budynki mają porządkować tę część miasta, będą tworzyć kwartały skupione wokół centralnego kolistego placu.
Projekt sądu został wyłoniony na drodze konkursu. Plan miejscowy ściśle określał gabaryty przyszłego gmachu — jego wysokość, półkoliste wcięcie z wejściem głównym od strony przyszłego placu, podcienia wzdłuż bocznych elewacji. Całość miała szczelnie wypełniać działkę o boku nieco ponad 70 metrów. Te wszystkie restrykcje narzucały architekturę powściągliwą o regularnej geometrii.
Masywny i monumentalny budynek naszego projektu odpowiada na te warunki. Tworzy opowieść „od prawa miejscowego — do miejsca prawa”.
Stworzyliśmy pierwszy w Polsce sąd, w którym w pełni zrealizowano segregację ruchu trzech grup użytkowników: sędziów, interesantów i skazanych. 32 sale rozpraw rozmieszczono w centralnej pięciokondygnacyjnej bryle na planie krzyża, wycofanej w stosunku do okalającej ją trzykondygnacyjnej bazy. W jej centrum znajduje się walec z betonową klatką schodową oraz windami dla interesantów. Sędziowie wchodzą do sal rozpraw z przeciwnej strony, gdyż ramiona krzyża stykają się z niższą częścią budynku mieszczącą pokoje biurowe i administracyjne. Skazani wprowadzani są osobnym wejściem i klatką schodową, do gmachu zaś przywożeni przez bramę prowadzącą na jeden z trzech dziedzińców. Czytelne rozplanowanie wszystkich stref ułatwia orientację w tej rozległej przestrzeni.
Dominującym materiałem jest beton licowy oraz bloczki betonowe o szorstkiej fakturze. Z kolei wnętrza ociepla wyposażenie i wykończenie z naturalnego drewna. Wypełnione zielenią wewnętrzne dziedzińce stanowią naturalne enklawy i miejsca wypoczynku.